Hondenkennel Dourin's

Davina of the Jolly Jumpers

Dourin's Robine Pem Bob

Geschiedenis

Zowel de Welsh corgi Pembroke alsook de Welsh corgi Cardigan worden geacht een van de oudste hondenrassen ter wereld te zijn; vermoedelijk al 3000 jaar lang terug te vinden in Wales. Er wordt aangenomen dat de vroegste voorouders van beide rassen spitshonden waren die gefokt en gebruikt werden door de Vikingen. Men vermoedt dat de västgötaspets, een eeuwenoud Scandinavisch hondenras die qua lichaamsbouw sterk op de Welsh corgi's gelijkt, een van deze hele vroege voorouders is. De Vikingen zouden hun honden hebben meegenomen op hun reizen door Europa waardoor ze uiteindelijk in de tiende eeuw via Frankrijk of België in Wales zijn terechtgekomen bij de Kelten.

Het landschap in Wales is rotsachtig en modderig met vele hoge heuvels in combinatie met winderig en nat weer.Het landschap van Wales is over het algemeen heuvelachtig met veel rotsen. De weersomstandigheden in dit gebied zijn meestal vochtig, koud en winderig met veel regenval. Daarbovenop is de grond er niet echt vruchtbaar en dus waren vele boeren noodgedwongen veehouders in plaats van plantentelers. Toch was zelfs vee houden in dit klimaat niet ideaal. Bijgevolg hadden de plaatselijke boeren een stevig, robuust, zwart runderras ontwikkeld die tegen de weersomstandigheden bestendigd was. In combinatie met het moeilijke karakter van deze runderen en met het heuvelachtige landschap was het echter zo goed als onmogelijk om deze te houden in een afgesloten omheining. De boeren hadden nood aan een veedrijver die even robuust was en net zo goed tegen het klimaat bestendigd was als de runderen zelf zodat deze moeiteloos het loslopende vee kon vinden en veilig terugbrengen naar de stal om gemolken te worden. De compacte honden die de Vikingen met zich hadden meegebracht bleken hiervoor ideaal te zijn. Deze honden waren uitermate praktisch omdat er niet genoeg eten was om een grote hond te voeden en een grote hond is ook niet gewenst in de buurt van slecht gehumeurd vee. Door hun kleine gestalte werden deze 'nieuwe' veedrijvers amper geraakt door stoten van horens of door welgemikte trappen van de achterhoeven die bij grote honden recht tegen het hoofd of lichaam zouden aankomen.

Hoewel het in het prille begin allemaal om dezelfde hond draaide, gingen de inwoners van Pembrokeshire en Cardiganshire al snel, nadat ze in het bezit kwamen van deze honden, elk hun eigen weg op met het ontwikkelen van een hond die het best geschikt was in voor hun eigen respectievelijke gebieden. De twee groepen geraakte al snel geïsoleerd van elkaar. Hun benaming heeft niets te maken met hun gedeelde oorsprong. "Corgi" betekent simpelweg "dwerghond" in het Welsh en was een naam die gebruikt werd om hun type en uiterlijk te beschrijven.

Het was niet enkel belangrijk dat deze honden het juiste temperament en de juiste anatomie hadden, het was ook belangrijk dat er bij het fokken ook gedacht werd aan de ideale vacht. Door de aard van de runderen die ze moesten drijven en door de slechte weersomstandigheden was het vereist dat deze honden ook een vacht hadden die hier tegen bestendigd was. Al vroeg werd er geselecteerd voor honden met een korte, beschermende, weerbestendige vacht die een absolute must was voor de modderige en koude werkomstandigheden.

Hoewel het in het prille begin allemaal om dezelfde hond draaide, gingen de inwoners van Pembrokeshire en Cardiganshire al snel, nadat ze in het bezit kwamen van deze honden, elk hun eigen weg op met het ontwikkelen van een hond die het best geschikt was in voor hun eigen respectievelijke gebieden. De twee groepen geraakte al snel geïsoleerd van elkaar. Hun benaming heeft niets te maken met hun gedeelde oorsprong. "Corgi" betekent simpelweg "dwerghond" in het Welsh en was een naam die gebruikt werd om hun type en uiterlijk te beschrijven.

Beschrijving

Zoals de meeste herdersrassen, zijn Pembrokes, ondanks de korte pootjes en hun stevige voorkomen, actief, intelligent en atletisch. De korte benen van de Pembroke kunnen een nadeel lijken maar Pembrokes hebben het uithoudingsvermogen van de grotere herderrassen en kunnen even goed rennen en springen als honden van een vergelijkbare grootte.

Oorspronkelijk werden Pembrokes gebruikt voor het hoeden van schapen, paarden en koeien. Dit deden ze door naar de hielen te happen en dankzij het lage profiel konden ze makkelijk wegrollen voor achterwaartse schoppen. Tegenwoordig worden Pembrokes meer gebruikt als gezelschapshonden. Ze zijn vrolijk en liefdevol maar hebben vaak een koppige en ondeugende kant vanwege hun natuurlijke instinct de omgeving te commanderen. Ze hechten zich sterk aan de baas en de gezinsleden, vooral kinderen.

Vacht

De vacht is middelmatig lang en recht met een dikke ondervacht. De vacht kan vele kleuren hebben; effen lichtbruin, sabel, rood, rood met zwart of een van deze kleuren met witte aftekeningen op borst, benen of hals. Ondanks al deze kleuren wordt de Pembroke het liefst gefokt op de combinatie van rood en wit. Te veel wit wordt echter niet geaccepteerd bij showhonden.

Grootte

Pembrokes hebben een schouderhoogte tussen de 25 en 30 centimeter. Afhankelijk van de bouw & grootte varieert het gewicht van de reuen tussen 10 tot 17 kilo, bij teven is dit 9 tot 15 kilo.

Hoofd

Het hoofd is vosachtig van vorm met een alerte en intelligente uitdrukking.

De schedel is vrij breed en vlak tussen de oren met en matige stop. De snuit versmalt lichtjes naar de neus toe die altijd zwart is. De kaken en het gebit vormen een sterk schaargebit waarbij de boventanden de onderste tanden overlappen.

De ogen zijn rond, middelgroot en altijd in een bruine tint die bij voorkeur bij de vachtkleur past. De middelgrote oren staan rechtop en eindigen in een punt. Wanneer men deze hond recht aankijkt zou men in principe een denkbeeldige lijn moeten kunnen tekenen die loopt vanaf het puntje van de neus, door het centrum van de ogen, recht naar de tip van de oren. In vergelijking met de Welsh corgi Cardigan zijn de oren van de Pembroke kleiner en spitser van vorm.

Nek

De hals en de nek van de Welsh corgi Pembroke zijn relatief lang.

Romp

De romp heeft een medium lengte en versmalt lichtjes naar de heupen toe wanneer deze van bovenaf bekeken wordt. De "topline" is recht en evenwijdig met de grond. De borst is breed en diep en zit stevig en diep tussen de voorpoten. De ribben horen goed gewelfd te zijn. In vergelijking met de Welsh corgi Cardigan is de Pembroke korter, kleiner en meer vierkant van vorm.

Staart

Historisch gezien was de corgi een ras met een natuurlijke korte staart. Door het bestaan van couperen was dit echter geen groot aandachtspunt voor de fokkers, die zich liever richtten op het nastreven van andere eigenschappen omdat ze later, indien nodig, de staart altijd nog konden verkorten. Nu het couperen in sommige landen, waaronder Nederland, verboden is, vinden fokkers het van belang het gen voor de natuurlijke korte staart veilig te stellen.

Ledematen

De schouder is goed aangezet in een hoek van 90° ten opzichte van de bovenarm. De bovenarm zelf sluit dicht aan tegen de ventrale zijden van het lichaam en buigt lichtjes rond de borst. De onderarm is kort en zo recht mogelijk met veel bot. De voorpoten moeten recht onder het lichaam staan en de voeten zijn ovaal met sterke tenen die goed gebogen zijn. De twee middelste tenen steken een beetje vooruit. De voetzolen zijn sterk en rond. De nagels zijn kort.

De achterhand is sterk en toch flexibel. De achterpoten zijn kort met veel bot. De knie is goed gehoekt en het spronggewricht is recht wanneer deze van achteren wordt bekeken. De voeten van de achterpoten zijn net als die van de voorpoten ovaal met sterke, goed gebogen tenen waarbij de twee middelste tenen lichtjes vooruit steken. De nagels zijn kort.

Aard

Behalve intelligent zijn Pembrokes ook vlug, actief en (over)moedig. Ze zijn erg gehecht aan het gezin en zijn daarover ook heel beschermend. Ze zijn alert op wat er in de omgeving gebeurt en zullen reageren met geblaf als ze iets bespeuren wat buiten de routine valt. Het ras neemt een waakse houding aan tegenover onbekenden, zonder overdreven argwanend te worden. Pembrokes kunnen dominant zijn omdat ze van oorsprong alles willen regelen, maar dit valt er makkelijk uit te trainen wanneer het nog een puppy is.

De Pembroke is vriendelijk en speels maar ze hebben, dankzij hun herdersinstinct, nog weleens de neiging om naar de hielen te happen, vooral bij kleine kinderen. Dit kan voorkomen worden met behulp van een goede training. In gezelschap van kinderen is de Pembroke erg geduldig maar hij zal plagerijen niet gelaten over zich heen laten komen. Zolang de kinderen de hond met respect behandelen zal er normaal gesproken echter geen probleem zijn, al moeten jonge kinderen nooit alleen worden gelaten met een hond.

 Onze honden

Corcastle Paris